"Merhaba Ahlak Bekçisi,
Ben flörtleşmeyle ilgili yazınızdaki konuya benzer bir olay yaşadım. Ama flörtleşilen kişi olarak.
X'te evli biriyle konuşmaya başladım ve ilerleyen zamanlarda her ne kadar yanlış olduğunu düşünsem de sevdiğimi açık açık da söyledim. Karşı taraf da asla bu söylediklerime olumsuz bir tepki vermedi, hatta “sen çok güzel seviyorsun” diye karşılık bile aldım.
Gel zaman git zaman benimle ilgisi olmayan bir şekilde karşı taraf kocasıyla sorunlar yaşadı ve ayrılık noktasına kadar geldiler. Bu süre zarfında kendisine ayrılması yönünde asla bir telkinde bulunmadım ve barışma kararı alsa bile her zaman saygılı olduğumu da belirttim.
Günün birinde ayrılma kararı aldıklarını ve ailesinin yanına döneceğini söyledi. Bu aşamada kendisine olan duygularımı tekrar söylediğimde “ben halimden memnunum” dedi. İşte o zaman, belki de ilk defa beklentiye girdim. Ancak hemen ertesi gün “biz eşimle tekrar denemeye karar verdik” diye yazdı. Ben de kendisine mutluluklar diledim ve kendisine her şey için teşekkür ettim.
Ancak bu şekilde yazmama rağmen kendisi “ne demek oluyor bu?” diye cevap verdi. Ben de durumu kabullendiğimi, olacak olanın bu olduğunu söylediğimde istediğim her zaman ona yazabileceğimi, konuşabileceğimizi söyledi. Ve yine aynı gün X platformunda “tatile çıkıyorum can sıkıntısı problem vs istemiyorum” şeklinde bir gönderi paylaştı. Bunun üzerine kendisini arayıp ağzıma gelen ne varsa söyledim. Kaderin cilvesine bakın ki aradan daha bir hafta bile geçmeden kocasının kendisini aldattığını öğrendiğini ve boşanacaklarını söyledi. Ne yalan söyleyeyim içim soğumadı değil.
Beni ilgilendiren yönüne gelirsem… Kendisinden uzun zaman beklentim olmadan konuşmuş ve ilk ayrılık kararını aldıklarında ciddi düşünmeye başlamıştım. Ama buna rağmen, kocasıyla arasını düzelttikten sonra can sıkıntısı vs istemiyorum diye yazınca duygusal boşluğunda beni kullandığı, sonra da fırlatıp attığı duygusuna kapılmıştım. Yine de benim ısrarlarımla tekrar konuşmaya başladık.
Bir defasında yine X’te “herkes boşanmış ve çocuklu olanlardan vebalı gibi kaçıyor” diye yazdı. Ben her ne kadar ona söylemiş olmasam da böyle bir şeyi asla sorun olarak görmemiştim. Bazen resimler paylaşıyordu ve anında yüzlerce beğeni alıyor, paylaşımının altına da sapık sapık yorumlar yazılıyordu. Ben “bu durumdan rahatsız olmuyor musun?” diye sorduğumda ise umursamaz cevaplar veriyordu.
Bu yaptığımın ahlak bekçiliğine girdiğinin farkındayım. Ancak bana karşı sevgi dolu duyguları olduğunu söyleyen, benim de öyle hissettiğim birisinin böyle şeyler paylaşması bende yine değersizlik duygusu oluşturdu. Tekrar ağzıma gelen ne varsa söyledim ve ilişki kötü bir şekilde sona erdi.
Çok uzun oldu ama… Yalan değil, hayatım boyunca neredeyse hiç sevilmedim ve azıcık ilgi kırıntısı gördüğümde bile bu insana kendi içimde çok uçlarda bağlandım. Bunun yanlış olduğunun farkındayım.
Son olarak eğer yorum yaparsanız şunu da belirtmek isterim. Yine yalan değil, karşı taraf bana karşılık verdiğini açıkça belirten bir kelime kullanmadı. Ancak ben duygularımı söylediğimde halinden memnun olduğunu söylemesi, bazen hayatım demesi, bazen öpücük emojisi göndermesi (buna çok büyük anlamı ben yüklemiş olabilirim, sonuçta sadece ekranda bir şekil) umutlanmama neden oldu. Ancak iş son raddeye geldiğinde ben sana ümit vermedim ifadesini kullandı.
Velhasılı kelam söylemek istediğim şu: instagramım bile yok ve önüme gelen herkesle tanışıp muhabbet etmek istediğini söyleyen biri değilim. Ancak birilerinin boşluk anlarında sizi iltifat makinesi olarak kullanıp sonra hiçbir şey olmamış gibi, sanki siz tek taraflı bu duyguları yaşamışsınız gibi davranması insana kendisini kullanılıp atılmış gibi hissettiriyor. Bu tavır sizce ahlaken doğru bir davranış mı?
Teşekkürler,
Adını vermek istemeyen okur."
Ahlaken esas sorumlu kim?
Değerli okurumuz,
Başınıza gelen olayın daha en başında, kendi deyiminizle “yanlış” olduğunu düşündüğünüz bir eylem içerisine girmişsiniz. Yazdığınızdan anladığım kadarıyla onu sevdiğinizi söylemenin aslında sizce yanlış olmasının nedeni, karşınızdaki kişinin evli olması. Üstelik bu yanlışın ahlaki bir problem olduğunu düşündüğünüz de çok açık. Yani siz ahlaken “kötü” olduğunu düşündüğünüz bir eylemi daha bu ilişkinin en başında, hatta bu ilişkiyi başlatmak için yapmışsınız.