İdeallerle yola çıkıp birbirine düşen OpenAI kurucuları yapay zekânın, kim tarafından ve hangi etik prensiplerle yönetileceği üzerinde uzlaşamıyor. Ortada sınırsız güce ulaşma tutkusu, stratejik çıkar çatışmaları ve idealist söylemlerin piyasa gerçekleriyle sınandığı büyük bir meydan okuma var.
Yapay zeka bilimsel araştırma metotlarını değiştiriyor, bunun en önemli göstergelerinden biri de bu sene Nobel Fizik ve Kimya Ödüllerini yapay zekanın alması; fakat bu değişim, beraberinde yeni sorunlar da getiriyor.
Yapay zekayla ilgili gelişmeler, çip mücadelesini ulusal bir güvenlik meselesine dönüştürdü. ABD, Avrupa ve Çin arasındaki bu rekabette kim ne yapıyor? Neyi hedefliyor?
Harari bu defa, son kitabı Neksus’da, Sapiens’in bu zamana kadar kurduğu tarih anlatısını değiştirme gücünü elinde tutan yapay zekâya odaklanmış. Böyle giderse, Sapiens’i neler bekliyor?
Temel hak ve özgürlükleri koruyarak yapay zeka teknolojilerini düzenlemek mümkün mü? AB öncülüğünde başlayan regülasyon yarışı, ABD ve Asya’da nasıl karşılık buluyor? Türkiye bu işin neresinde?
Seçmenlerin bilinçli kararlar alabilmesi ve siyasilerin şeffaflık ve hesap verebilirlik ilkeleri çerçevesinde denetlenebilmesi ancak doğru bilgiye erişimle mümkün. Yapay zeka teknolojileri ise bilgiye erişimimizi kolaylaştırdığı gibi bilgiyi manipüle de edebiliyor. Peki hangi tedbirler alınmalı?