"Sevgili Ahlak Bekçisi,
Ben 32 yaşında, eşini çok seven ve dört senelik oldukça mutlu evliliği olan bir kadınım. Eşimi çok seviyorum, birbirimize âşığız. Ama kafama bir soru takılıyor…
Ben flört etmeyi seven biriyim ve eşim dışında insanlarla da flört ediyorum. Ancak asla eşimi aldatmıyorum. (Tabii flört etmek aldatma kategorisinde değilse.) Aldatmıyorum derken kastım şu: Flörtlerimi asla bir ilişki seviyesine getirmiyorum. Sadece masum bakışmalar, konuşmalar, belki bir yerlerde bir şeyler içmek falan.
Olur da karşı taraftan bu basit flörtleşmeleri ilişkiye taşımak gibi bir eğilim görürsem derhal görüşmeyi kesiyorum. Dedim ya benim mutlu bir evliliğim var, sadece flörtleşmek hoşuma gidiyor.
Aslında evlenmeden önceki ilişkilerimde de böyleydim. Yani bir sevgilim varsa başkalarıyla görüşürdüm ama ilişkiyi asla onu aldatacak seviyeye taşımazdım.
Pek çok arkadaşım bu yaptığımın da bir aldatma olduğunu söylüyor ama ben hiç öyle hissetmiyorum.
Size sorum şu: Bu masum flörtler aldatmaya girer mi? Girmese bile, yaptığım ahlaken doğru bir davranış mıdır?
Teşekkürler."
İsmini vermek istemeyen okur.
Aşk her şeyi affeder mi?
Değerli okurumuz,
Sizin durumlar biraz karışık sanki. Hani şu Facebook’un ilişki kısmına “serbest” ya da “karışık” yazanlar var ya… Onlarınki gibi. Ama tek bir farkla. Eşinizin bundan haberi yok.
Açıkçası ben ilişkilerini “serbest” ya da “karışık” diye tanımlayanların ne demek istediklerini pek anlamıyorum. Bunu söylerken yaşadıkları ilişkileri şahsen onaylamıyorum demiyorum. Gerçekten de tam olarak ne kastettiklerini anlamıyorum. Bakalım sizinkini anlayabilecek miyiz?
Ahlaki değerlerin farklılıkları
Pek çok yazıda altını çizdiğim bir konu var. Etiğin değişmeyen ilkelerine karşılık, ahlakın değişen değerleri. Zamana, topluma, hatta kişiye göre değişebiliyor ahlaki değerler.
Düşünsenize, kapı komşumuzla, hatta çok daha yakın ilişkide olduğumuz akrabalarımızla (annemiz, babamız, kardeşimizle) bile ahlaki değerlerimiz aynı olmayabiliyor. Örneğin ben sevgililerin aynı evde yaşamasını, evlenmeden çocuk sahibi olmalarını ahlaki açıdan yanlış bulmuyorum. Ama bu benim ve benim gibi düşünenlerin hayata bakışımızla ilgili. Eee siz gelin bunu bir de benim anne ve babama anlatın. Bu durumun ahlaki açıdan doğru olduğunu onlara kabul ettirmek mümkün değil.
